നിലാവ്‌

അലയും കാറ്റിനെ

സുഗന്ധമാക്കണം.

പടർവ്വള്ളിക്കകം

കരുത്തു പാകണം.

വെറും ചെടികളെ

മഹാവൃക്ഷങ്ങളാ-

യുണർത്തണം; ചാരെ-

യൊടുങ്ങാ ശോകത്തി-

ന്നിരവിലാഴുമീ

കരിങ്കൽപ്പാളിയെ

അഹല്യയാക്കണം.

മണൽത്തരികൾ തൻ

വിളക്കിൽ നക്ഷത്ര-

ത്തിരി കൊളുത്തണം.

ഇടവഴി മഹാ

                      പഥമായ്‌ മാറ്റണം.

കുരുന്നു പൂക്കൾ തൻ

പ്രഭാതമെത്തണം.

വെറും മനസ്സിനെ-

യനന്തമാക്കണം.

വെറും കരങ്ങളെ

ചിറകായ്‌ മാറ്റണം!

അകങ്ങളിൽ നിറ-

ഞ്ഞുണർന്നു കത്തണം,

തെളിക്കണം, പൊട്ടി-

ത്തകരുമെന്നെ നീ!-

എനിക്കു രാത്രി തൻ

കിനാമേഘങ്ങളേ!

എനിക്കെന്നക്ഷര

നിലാപ്രപഞ്ചമേ!