തുടക്കം മുതൽ തുടക്കം വരെ

ഒഴുകുന്നിടത്തൊന്നുമെത്താതെ,

എത്തുന്നിടത്തൊന്നുമൊഴുകാതെ,

ഉള്ളു വരണ്ടാലും കൺ നനഞ്ഞു്,

കണ്ണു തെളിഞ്ഞാലും നെഞ്ചെരിഞ്ഞു്,

എന്തിനു പോകണം നീ പകലേ?

എന്തിനു ദുരിതങ്ങൾ കൂടെ വേണം?

എല്ലാം വലിച്ചെറിഞ്ഞുല്ലാസമായ്‌,

എല്ലാം തുലച്ചലിഞ്ഞേകാഗ്രമായ്‌,

പോകാനൊരുങ്ങുന്നു ഞാനിതിലേ.

പോരുന്നോ നീയുമിന്നെന്റെ കൂടെ?

പൂജ്യത്തിൽ വീണ്ടും തുടങ്ങി നോക്കാം.

ആദിയിൽ നിന്നേ നടന്നു നോക്കാം.

ഇന്നത്തെ സൂര്യൻ

ഇന്നത്തെ സൂര്യൻ

നാളെയില്ല.

നാളത്തെ പൂക്കളെ

ഇന്നു കാണില്ല.

ഇന്നുള്ള മിഴികൾ

നാളെയുണ്ടാവുകയുമില്ല.

നാളെ ഞാനുമുണ്ടാവില്ല.

വെളിച്ചം കുടിക്കുന്ന

ഈ വഴികളും,

പറക്കുമ്പോഴും

ചിറകു തേടുന്ന

പക്ഷികളും ഉണ്ടായെന്നിരിക്കില്ല.

നാളെ

പകലും രാത്രിയും

ഉണ്ടാവും.

സന്ധ്യയുടെ മേഘനൃത്തങ്ങളുണ്ടാവും.

അവയ്ക്കു, പക്ഷേ,

ഒന്നും ഓർമ്മയുണ്ടാവില്ല.